Είναι πραγματικότητα ότι οι υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης (SNS) υιοθετούνται ολοένα και περισσότερο από διάφορους χρήστες, η πλειοψηφία των οποίων είναι μαθητές. Οι τελευταίοι μάλιστα αφιερώνουν πολύ χρόνο σε δραστηριότητες στο διαδίκτυο και στα κοινωνικά δίκτυα όπως για παράδειγμα το facebook, τα οποία πλέον έχουν γίνει ένα αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς τους.
Το γεγονός αυτό όχι μόνο δεν πρέπει να το παραβλέψουμε, αλλά θα πρέπει να το θεωρήσουμε και ως έναν από τους βασικότερους λόγους που θα μπορούσαν οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης να χρησιμοποιηθούν στην παιδαγωγική διαδικασία και να πάρουν εκπαιδευτικές επεκτάσεις. Τα διαδικτυακά κοινωνικά δίκτυα μπορούν να παρέχουν πολλά υποσχόμενους επίσημους και ανεπίσημους τρόπους μάθησης συμπληρωματικούς της σχολικής εμπειρίας. Έρευνες, μερικές από τις οποίες θα παρουσιάσουμε και σε αυτό το κεφάλαιο, έχουν δείξει ότι τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να υποστηρίζουν τις παιδαγωγικές δραστηριότητες και αυτό γιατί συντελούν στην αλληλεπίδραση, στην συνεργασία, στην ενεργή συμμετοχή, στο διαμοιρασμό πόρων και πληροφοριών καθώς επίσης και στην ανάπτυξη κριτικής σκέψης.
Η κοινότητα των εκπαιδευτικών απέναντι στη νέα αυτή πραγματικότητα, φαίνεται να είναι αμήχανη και με ποικίλες απόψεις. Μερικοί το θεωρούν ως μια φυσική εξέλιξη στην τρέχουσα πρακτική της διδασκαλίας τους, κάποιοι είναι απρόθυμοι να αλλάξουν γιατί αισθάνονται πίεση μέσα στον οργανισμό που βρίσκονται ενώ άλλοι ενδιαφέρονται για τις νέες τεχνολογίες αλλά δεν ξέρουν πώς να ξεκινήσουν. Η εμπλοκή όμως των μαθητών στα διαδικτυακά κοινωνικά δίκτυα καθιστά σαφές ότι οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να δουν τα οφέλη της χρήσης τους και να κατανοήσουν τους λόγους που χρειάζεται μια τέτοια αλλαγή. Εν συνεχεία θα απαιτηθούν σημαντικές πρωτοβουλίες από μέρους τους, ώστε να γίνει δυνατή η αξιοποίηση στη μαθησιακή διαδικασία των εργαλείων που προσφέρονται και γιατί όχι, να προταθούν από ερευνητές, εκπαιδευτικούς και μαθητές, καινοτόμες θεωρίες μάθησης και διδασκαλίας.
Διαβάστε το πλήρες άρθρο εδώ.
Η κοινότητα των εκπαιδευτικών απέναντι στη νέα αυτή πραγματικότητα, φαίνεται να είναι αμήχανη και με ποικίλες απόψεις. Μερικοί το θεωρούν ως μια φυσική εξέλιξη στην τρέχουσα πρακτική της διδασκαλίας τους, κάποιοι είναι απρόθυμοι να αλλάξουν γιατί αισθάνονται πίεση μέσα στον οργανισμό που βρίσκονται ενώ άλλοι ενδιαφέρονται για τις νέες τεχνολογίες αλλά δεν ξέρουν πώς να ξεκινήσουν. Η εμπλοκή όμως των μαθητών στα διαδικτυακά κοινωνικά δίκτυα καθιστά σαφές ότι οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να δουν τα οφέλη της χρήσης τους και να κατανοήσουν τους λόγους που χρειάζεται μια τέτοια αλλαγή. Εν συνεχεία θα απαιτηθούν σημαντικές πρωτοβουλίες από μέρους τους, ώστε να γίνει δυνατή η αξιοποίηση στη μαθησιακή διαδικασία των εργαλείων που προσφέρονται και γιατί όχι, να προταθούν από ερευνητές, εκπαιδευτικούς και μαθητές, καινοτόμες θεωρίες μάθησης και διδασκαλίας.
Διαβάστε το πλήρες άρθρο εδώ.